Ήρθε και η ώρα του τραχανά(φτιάχνουμε τραχανά τους τρεις μήνες του
καλοκαιριού,γιατί το γάλα είναι άφθονο και ο καιρός ευνοϊκός για το
στέγνωμά του)....Αρχίσαμε από την παρασκευή του "πληγουρίσιου"(τον λένε
έτσι γιατί γίνεται με χοντροκομμένο σιτάρι ή χόντρο ή πληγούρι) ή
"γλυκού"(για να τον ξεχωρίσουν από τον ξινό τραχανά),επειδή φτιάχνουμε
μεγάλη ποσότητα(μας αρέσει περισσότερο και είναι πολύ υγιεινός)...Το να
φτιάξουμε τραχανά δεν είναι δύσκολο,όπως θα διαπιστώσετε...Δύσκολη είναι
μόνο η διαδικασία του στεγνώματος κι αυτό γιατί σε θέλει συνεχώς από
πάνω,να τον γυρίζεις ή -ακόμη χειρότερα-να τον προσέχεις αν αποφασίσεις
να τον απλώσεις έξω(η μητέρα μου έχει να διηγείται το βάσανο να
προσέχουν με βάρδιες τον τραχανά από τα ζώα και τις μύγες-όταν ήταν
παιδιά-αφού δεν είχαν τούλια για να τον σκεπάσουν.Και αλίμονό τους αν
πάθαινε κάτι...Η γιαγιά δεν αστειευόταν)... Γι αυτό κι όταν μια
νοικοκυρά δεν ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα της γειτόνισσας για καφέ και
κουβέντα ή συντροφιά στο πεζοδρόμιο,αυτή συνήθως της
απαντούσε:"Καλά,γιατί δεν έρχεσαι,τραχανά απλώνεις;"..
Για τον τραχανά αυτό χρησιμοποιούμε μόνο χοντροκομμένο σιτάρι,γάλα και
χοντρό αλάτι(ο τραχανάς είναι αλατισμένος και δεν αλατίζουμε το φαγητό
στο οποίο τον χρησιμοποιούμε).Η αναλογία είναι για κάθε 1 κιλό χόντρο,2
κιλά γάλα και μια μέτρια χούφτα αλάτι χοντρό. Για τον φετινό τραχανά
λοιπόν χρειαστήκαμε 6 κιλά χοντροκομμένο σιτάρι ή χόντρο ή πληγούρι,το
οποίο έπρεπε να καθαρίσουμε καλά από τα μαυραδάκια ή τα ολόκληρα σιτάρια
ή τις αγάνες ή ό,τι σκουπιδάκι τυχόν υπήρχε μέσα ώστε να το φέρουμε
στην παρακάτω μορφή...
...12 κιλά γάλα πρόβειο και γίδινο μαζί(το καλύτερο γάλα για τραχανά
είναι σίγουρα το πρόβειο,μόνο που είναι πολύ παχύ.Πάντως γίνεται και με
γάλα του εμπορίου)...
...και 6 χούφτες μικρού-γυναικείου-χεριού αλάτι χοντρό...
...επίσης χρειαστήκαμε ένα κόσκινο για τραχανά,όπως το παρακάτω(στο
συγκεκριμένο κόσκινο ανοίξαμε με καρφί τις τρύπες γιατί παραήταν
μικρές)...
...αφού,λοιπόν,συγκεντρώσουμε όλα τα παραπάνω,καλό είναι να στρώσουμε
και τα τραπέζια στα οποία θα απλώσουμε τον τραχανά.Αν το τραπέζι είναι
ξύλινο,καλό είναι να στρώσετε αρχικά πάνω του μια κουβέρτα,γιατί ο
τραχανάς θα πέσει στο τραπέζι σε υψηλή θερμοκρασία...
...και κατόπιν ένα καθαρό σεντόνι.Αν τα τραπέζια που θα χρησιμοποιήσετε
είναι πλαστικά,στρώστε πάνω τους κατευθείαν το σεντόνι......
...έτσι είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε.Αρχίζουμε πάντα τη διαδικασία αργά
το απόγευμα ώστε να περάσουμε τον τραχανά από κόσκινο το πρωί της
επόμενης μέρας...Βάζουμε λοιπόν πάνω στη φωτιά την κατσαρόλα(φροντίζουμε
να είναι μεγάλη υπολογίζοντας και τον χόντρο) με το γάλα μέχρι να πάρει
βράση(αν το γάλα είναι φρέσκο καλό είναι να ρίξετε μέσα ένα κουταλάκι
σόδα μαγειρική ώστε να είστε σίγουροι πως το γάλα δεν θα "κόψει")
,ανακατεύοντας συχνά για να μην κολλήσει(οι παλιές νοικοκυρές άλλαζαν
και κατσαρόλα πριν ρίξουν το χόντρο ώστε να είναι σίγουρες πως δεν θα
μυρίσει ο τραχανάς από κολλημένο γάλα)...
...και μόλις το γάλα φουσκώσει ρίχνουμε μέσα το αλάτι...
...ανακατεύοντας πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί στο γάλα...
...κατόπιν ρίχνουμε στο γάλα το χόντρο...
...ανακατεύοντας συνεχώς...
...μέχρι...
...να
...αρχίσει...
...να πήζει...
...κι όταν είναι έτοιμο αδειάζουμε προσεκτικά με την κουτάλα το περιεχόμενο μέσα σε δύο μεγάλα ταψιά...
...μεταφέρουμε ύστερα τα ταψιά στα στρωμένα τραπέζια...
...τα οποία σε αυτή τη φάση καλό είναι να τα στρώσετε με λαδόκολλα ώστε να μην μουσκέψει πολύ το σεντόνι...
...και ξεκινούμε να ρίχνουμε πάνω στη λαδόκολλα κουταλιές τραχανά...
...και μόλις ο τραχανάς κρυώσει λίγο,αρχίζουμε να τον κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια...
....και λίγο αργότερα σε ακόμη πιο μικρά κομμάτια...
...και λίγο πριν πάμε για ύπνο σε μικρότερα ακόμη,τρίβοντας και τον
τραχανά ανάμεσα στα χέρια μας(η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και το
πρωί πριν το κόσκινο)..
......την άλλη μέρα το πρωί,βγάζουμε τις λαδόκολλες από το τραπέζι...
...και,αφού τον τρίψουμε λίγο με τα χέρια(αν δεν το κάναμε το βράδυ)ώστε να αποκτήσει την παρακάτω μορφή...
...στρώνουμε ένα καθαρό σεντόνι στο τραπέζι...
...γεμίζουμε μια λεκάνη με τραχανά...
...την αδειάζουμε στο κόσκινο...
...και αρχίζουμε το κοσκίνισμα...
...έως ότου περάσει το μεγαλύτερο μέρος του τραχανά(βοηθάμε και με το χέρι στο τρίψιμο μέσα στο κόσκινο)...
...κι όταν δεν περνάει άλλο και στο κόσκινο έχουν μείνει μόνο μεγάλα κομμάτια...
...ή τα τρίβουμε μόνα τους...
...ή τα ρίχνουμε στον ακοσκίνιστο τραχανά και τα τρίβουμε όλα μαζί...
...κι όταν περάσει όλος ο τραχανάς από το κόσκινο και τον απλώσουμε πολύ καλά...
...τον "οργώνουμε" με το χέρι μας,γιατί έτσι στεγνώνει καλύτερα...
...και τον αφήνουμε να στεγνώσει....Χρειάζονται τουλάχιστον 15 ημέρες
για το στέγνωμα του τραχανά...Στο διάστημα αυτό μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε πολλούς τρόπους...Ο ανεμιστήρας οροφής βοηθάει πολύ
στον τραχανά που στεγνώνει μέσα στο σπίτι...Μπορούμε επίσης να τον
μεταφέρουμε όποτε μπορούμε έξω από το σπίτι,στην αυλή ή το
μπαλκόνι,βάζοντας από πάνω ένα τούλι ώστε να προστατευτεί...Πάντως μια
φορά την ημέρα ο τραχανάς πρέπει να μαζεύεται στο κέντρο του
τραπεζιού...
...να απλώνεται ξανά...
...και να οργώνεται...
...ώστε να στεγνώσει καλά...Όταν ο τραχανάς στεγνώσει(η μητέρα μου τον
περνάει σιγά σιγά από τον φούρνο-όταν τελειώσει το ψήσιμο ενός
φαγητού,σβήνει το φούρνο και βάζει μέσα ένα ταψί με λίγο τραχανά-ώσπου
να περάσει όλος)τον αποθηκεύουμε...Αυτό μπορεί να γίνει ή σε πάνινα
σακουλάκια(παλιά τα φύλαγαν έτσι στη θηκιαστή του σπιτιού)...
...ή στο ψυγείο ή σε γυάλινα βάζα(έτσι κάνουμε εμείς)σε δροσερό μέρος(διατηρείται όλο το χρόνο χωρίς πρόβλημα)...
Αυτά,λοιπόν με τον πληγουρίσιο τραχανά...Μαγειρεμένος με κοτόπουλο ή
μόνος του,με φρέσκια ντομάτα,δίνει ένα πλήρες και πολύ νόστιμο φαγητό(να
επαναλάβω πως δεν ρίχνουμε αλάτι όταν τον μαγειρεύουμε,γιατί έχει από
την παρασκευή του)...Όσο για τον ζυμαρίσιο(με προζύμι)τον ετοιμάζουμε
και θα ακολουθήσει ανάρτηση...
